در این هوا نفس بزنیم

 

دوم مهر ماه به همراه چند دوست رفتیم خدمت خانواده یکی از شهدای شاخص شهرمان آبادان. شهید محمد سعید سعیدی زاده یکی از سه شهید آبادانی و قرآنی فاجعه منا و یکی از 5 شهید قرآنی کل کشور در این جنایت دردناک.

هر چند که ما برای کتاب رفتیم. وقتی که با خبر شدیم که برای این 5 شهید کتاب چاپ شده و ما بی خبر بودیم. رفتیم که با خانواده این شهدا هماهنگ کنیم برای برنامه رونمایی کتاب. اما آنچه برای خودم رونمایی شد عظمت این خانواده ها بود. چه دل پری دارند از بی مهری ما نسبت به خودشان. مسئولین به کنار. انگار ما مردم هم دیگر هوایشان را نداریم.

نه اینکه آنها به هواداری ما نیاز داشته باشند. ما نیاز داریم که در هوایشان نفس بکشیم. وقتی رهبر انقلاب در خانه شهدا می رود و می گوید من آمده ام اینجا نور بگیرم. چرا ما خود را از این نور محروم می کنیم؟

رهبری فرمود فرهنگ هواست. اگر تمیز باشد همه نفع می برند و اگر مسموم باشد آدم سالم هم به صرف اینکه نفس می کشد در این هوا حالش بد می شود. حالا ما در این فضای مسموم فرهنگی یک کپسول اکسیژن پیدا کردیم. خانه هایی که شهدا در آن نفس کشیدند و روحشان خدایی شد. کاش قدرشان را بدانیم. چه می دانیم در دلشان چه می گذرد. چه غم بزرگی در سینه دارند و این بی توجهی ما چقدر باعث رنجش آنها می شود.

در این هفته دفاع مقدس شاید در کنار همه ی یادواره ها، بزرگداشت ها، نمایشگاه ها و انتشار مطالب در فضای مجازی، و مهمتر از همه این باشد که برویم و نفس بزنیم در هوای ملکوتی خانواده های شهدا.

 

روز آزمون

آبادان صدها نقطه ی شهادت دارد

جای جای این شهر قتلگاه جوانان،
زنان، مردان و کودکان این سرزمین بوده است
و نقطه ی رهایی آنان که
دل به خطر زدند
***
وقتی که قرار شد در محرم 1400،
هر روز یکی از این نقاط شهادت، را معرفی کنیم
هیچ نمی دانستیم
که قطعه ای دیگر از این خاک،
کربلایی است
که شهیدی را به سمت خود می خواند
تا باند پرواز
و معراج عروجش باشد.
***
ما در حال تصویر برداری بودیم
و کسی در فکر خلق تصویری دیگر،
تصویر واقعی پرواز از آبادان
***
چه پروازی زیباتر از این
سروان
در ظهری سوزان
در کنار نخلی استوار
با تیری نشسته بر چشم
و نهری روان از خون خود
یاد سردار علقمه را زنده می کند

و از خیابان لاله ی 18
پر می کشد
تا گریز بزند
به روضه ی
کبوتر کوچه های مدینه
***
می گویند روز آخر مراسم
مادر می آید که مزد نوکری بدهد
به گریه کنان پسرش حسین
***
روز آخر محرم آمده بود
تا مزد نوکری اش را بگیرد
و انگار زمزمه می کرد
من...
اصن اومدم برات شهید بشم
تا تو قلب مادرت عزیز بشم
___
به یاد سروان شهید
مهدی آزمون
پرواز از آبادان
آخرین روز محرم
16 شهریور 1400

شور بی شعور...

چندیست دوباره شوری به پا شده در اینجا. انتخابات همیشه اینگونه است. همیشه شور دارد اما هیچگاه شعور ندارد!

باز هم راه افتاده ایم و می خواهیم تمام کم کاری هایمان را -نه اینکه جبران کنیم- به پای یک نفر بنویسیم. سکوت 4 ساله مان را پشت یک نفر پنهان کنیم. آقایان، کجا بودید پس؟ مگر چه معجزه ای قرار است بشود؟

روی صحبتم با آنان نیست که  یوسف وار ندای "انا حفیظٌ علیم" سر می دهند. با آنان سخن می گویم که وقتی به انتخابات می رسند خود حواری پندار می شوند و پرچم "نحن انصار الله" بلند می کنند! همه از تکلیف دم می زنند و از خطرات پیش روی انقلاب و از جبهه ی باطل که مبادا ... 

اما نه

انگار ما خودمان خطریم برای انقلاب! 

از امروز فردای انتخابات را می بینیم -فارغ از اینکه نتیجه چه خواهد شد- همه به کار خود مشغول می شوند و سیاست وا می گذارند با سیاستمداران. 

و مردم هم هیچ!

عشق

یک کسی بود که خیلی خودش را برای امام زمان(ع) می‌کُشت. پیش من آمده بود و می‌گفت: حاج آقا! من از شدّت عشق و محبت به مولا، دیگر تحمل ندارم و طاقتم تمام شده است!

به او نگاهی کردم و گفتم: ازدواج کرده‌ای؟

گفت: نه!

گفتم: ازدواج کن درست می‌شود!

آن جوان خیلی ناراحت شد، لابد گفته: یعنی چه؟! من دارم از محبّت به آقا امام زمان(ع) حرف می‌زنم و اینکه چقدر بی‌تاب حضرت شده‌ام، آن‌وقت شما می‌گویید: اگر ازدواج کنم درست می‌شود!

بعد از چند سال دوباره آن جوان را دیدم؛ خیلی آرام بود و دیگر در چهره‌اش اضطرار دیده نمی‌شد. به او گفتم: فلانی ازدواج کردی؟ گفت بله! گفتم درست شدی؟! تازه یادش افتاد که من دارم راجع به چه موضوعی، صحبت می‌کنم. گفت: بله، حاج آقا! درست شد.»

-----------------------------------------------------------------------------------

*به نقل از بیان معنوی

**هر چند از ماها و مخصوصا بعضیا، دیگه این چیزا گذشته اما در کل گاهی مشکل اونجایی که فکر می کنی نیست! یه جای دیگس...

نا امید نیستیم

قال الامام علی - علیه السلام - : وَلاتَیأَسَنَّ لِشَرِّ هَذِهِ الاُمَّةِ مِن رَوحِ اللهِ، لِقَولِهِ تَعَالی «إِنَّهُ لایَیأَسُ مِن رَوحِ اللهِ إِلا القَومُ الکافِرُونَ).

امام علی - علیه السلام - فرمود: حتّی برای بدترین فرد این امّت از رحمت خدا نومید مشو؛ زیرا که خداوند متعال فرموده است: «از رحمت خدا ناامید نمی شوند, مگر گروه کافران».