صحیفه درون حلقه ای (فعلا بی نام!) شماره اول
جمعه, ۲۲ آذر ۱۳۹۲، ۰۹:۳۹ ب.ظ
صحیفه درون حلقه ای- شماره یک
تیتر مطالب
- سرآغاز
- به بهانه طرح دوباره دغدغه های خاک آلود!
- کمی تأمل (تغییر راهبرد رهبری)
- آسیب شناسی - (قسمت اول: بازخوانی اهداف)
- افق روشن!
- پیوست ها (جزوه + صوت: اولین جلسه راهبردی شطیه)
* سرآغاز
رمضان، شوال، ذی القعده و ذالحجه گذشت... و محرم آمد ...
محرم رفت... صفر هم می رود.
این شش ماه به همین سرعتی که اسمشان را نوشتم و خواندی و شاید حتی سریع تر! رفتند. می توان گفت امروز مجموعه شش ماهه شده است. نصف یک سال گذشت و تقریبا هیچ!
البته ناامید نباید بود، چرا که اگر به عقب نگاه کنیم سرجای اول نیستیم. بالاخره کمی جلو آمده ایم. می توانیم رها کنیم، می توانیم ادامه دهیم راه را...
اما چطور و چگونه اش جای بسی تأمل دارد. وضعیت امروز ما ناشی از شرایط مختلفی است. درست است که گاهی شرایط تصمیمات ما را تحت تأثیر قرار می دهند و ناگزیریم طبق شرایط تصمیم بگیریم. اما اغلب مواقع هم تصمیمات ما شرایط را تغییر می دهند. می توانیم و باید، از این اغلب مواقع استفاده کنیم برای تغییر شرایط البته به شرطی که...
* به بهانه طرح دوباره دغدغه های خاک آلود
قطعا کتاب دغدغه های فرهنگی، سهم زیادی در بوجود آمدن گروه های دغدغه مند در حوزه فرهنگ داشته. حتی آنهایی که مثل من کتاب را کامل نخوانده اند یا حتی فقط چند جمله از کتاب را شنیده اند برایشان کافی بوده تا شوری (جوی!) در آنها به پا کند تا کمی به فکر فعالیت فرهنگی بیفتند.
از این مقدمه که بگذریم، هرچند طی سالهای مختلف، رهبری همواره به بهانه های مختلف این دغدغه را یادآور شده و از دولتهای مختلف حتی دولت احمدی نژاد به خاطر موضوع فرهنگ گله مند بودند، اما امروز وضعیت متفاوتی داریم. از ابتدای دولت جدید، همواره عمده بحث ها روی مسئله اقتصاد و سیاست خارجی بوده، و اولین بار که مباحث فرهنگی به طور جدی مطرح شد در همین دیدار اخیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با رهبر انقلاب بود.
شاید بد نباشد مروری کنیم به چندی از این دغدغه ها که بیشتر به حال و هوای ما می خورد:
- یکی از نکات دوری از انفعال در مسئله فرهنگ بود: "در مقابل فرهنگ مهاجم، بدترین کار انفعال است؛ زشت ترین کار، انفعال است؛ خسارت بارترین کار، انفعال است. فرهنگ مهاجم نباید ما را منفعل بکند."
- ادامه دادن مسیر و ضایع نکردن تلاش ها: "من این جمله را هم عرض بکنم، یک "می توانیم" را ملت ما گفته؛ نگذارید این "می توانیم" تبدیل بشود به عکس آن... نگذارید از بین برود؛ شما هم بگویید می توانیم و دنبال کنید این می توانیم را.
- درد دل: "مسئله جمعیت را جدی بگیرید! جمعیت جوان کشور دارد کاهش پیدا می کند، یک جایی خواهیم رسید که دیگر قابل علاج نیست. یعنی مسئله جمعیت از آن مسائلی نیست که بگوییم حالا ده سال دیگر فکر می کنیم. نه، اگر چند سال بگذرد وقتی نسل ها پیر شدند دیگر قابل علاج نیست."
* کمی تأمل تغییر در راهبرد رهبری
نکته ای که از ابتدای این دولت در صحبت های آقا توجه را جلب می کند، تغییر سبک بیان مطالب است. زمان قبل از 84 را که به یاد ندارم و بررسی هم نکرده ام. اما مطالبی که در این چند سال از رهبری می شنیدیم عموما حالت کلی داشت. جهت گفتمان اصیل انقلاب را معین می کرد و وارد جزئیات نمی شد. مصداقی ترین مسئله ای که به یاد دارم بحث سبک زندگی بود که یک بار به صورت مجموعه ای از پرسش ها مطرح شد، آن هم به عنوان مشتی نمونه ی خروار.
اما اخیرا هر چه سخنرانی از رهبری شنیده می شود، پر از مصداق است. از مصداق های جنایات آمریکا در دیدار بسیجیان گرفته تا مصداق های و آسیب شناسی های فرهنگی مانند: مباحث کودکان از برنامه های تلویزیونی و بازی های رایانه ای، مسئله ی طلاق، مسئله مواد مخدر، کاهش جمعیت، زبان فارسی و ...
این تغییر سبک را باید جدی گرفت. باید جدی تر کار کرد، صریح تر صحبت کرد...
* آسیب شناسی - قسمت اول:بازخوانی اهداف
یک جزوه ای دارد جناب آقای و.ج. که باید هزار بار از روی آن بخوانیم و خط به خطش را حفظ کنیم. (حفظ کردن مقدمه به کارگیری است!)
و.ج می گوید: «... از سؤالاتی که می شود می توان فهمید که بچه حزب اللهی ها امر برایشان مشتبه شده است. فکر می کنند که نمی دانند چه کار باید بکنند یا چطوری باید کار بکنند یا راهکارها چیست؟ در صورتی که وقتی دقیق می شوید می بینید که بیشتر از آنکه مشکل ابزار و امکانات و راهکار باشد، بیشتر مشکل هدف است. یعنی بچه حزب اللهی ها هدف را گم کرده اند، یا به قول امروزی ها راهبرد را گم کرده اند، استراتژی ندارند و نمی دانند به کجا می خواهند بروند. چه چیزی را می خواهند خراب کنند، چه چیزی را می خواهند بسازند؟
وقتی می گوییم «جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی» قبلش باید تکلیفمان را با مفهومی به نام «انقلاب اسلامی» مشخص کرده باشیم...»
خب؛ خواندن بقیه جزوه را به خودتان واگذار می کنم. می توانید از پیوست دانلود کرده و بخوانید.
اما بحث مهم تر بومی کردن این مفهوم در درون مجموعه، یعنی (ج.خ.ا.ا) است!
نظرتان را جلب می کنم به بازخوانی اولین جلسه رسمی مجموعه که در پیوست آمده. حتما گوش کنید.
* افق روشن!
این نهال نو (که در دوران غیبت کبری به سر می برد!) افق های روشنی دارد (پلورالیسم افقی!)
آلام بی خوابی را باید به جان خرید! (قابل توجه خودم!!!)
*** ذره***
